Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας κάθε χρόνο γεννιούνται 15 εκατομμύρια πρόωρα νεογνά. Αυτό σημαίνει ότι 1 στα 4 μωρά γεννιούνται πρόωρα. Γιατί η προωρότητα είναι ένας όρος που αφορά κυρίως το νεογνό. Πρόωρο θεωρείται το βρέφος, το οποίο δεν παρέμεινε στη μήτρα της μητέρας τον απαραίτητο χρόνο ώστε να αναπτυχθεί αρκετά για να μπορεί να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες της εξωμήτριας ζωής. Τα περισσότερα από αυτά τα μωράκια συνήθως παρουσιάζουν προβλήματα αναπνευστικά, καρδιολογικά και αυξημένο κίνδυνο για λοιμώξεις. Για αυτό και υποστηρίζονται άμεσα στη μονάδα εντατικής φροντίδας νεογνών. Σήμερα το 90% από αυτά τα πρόωρα μωρά αναπτύσσονται κανονικά, χωρίς να παρουσιάσουν κάποια ιδιαίτερη πάθηση.

Πότε ένας τοκετός θεωρείται πρόωρος;

Πρόωρο θεωρείται το μωρό που γεννιέται πριν συμπληρωθεί η 37η εβδομάδα κύησης. Κι εδώ όμως υπάρχουν διαβαθμίσεις προωρότητας, κι όσο πιο σύντομα γεννηθεί ένας βρέφος τόσο πιο ανώριμος είναι ο οργανισμός του και το ανοσοποιητικό του για να ανταπεξέλθει στον πραγματικό κόσμο, έξω δηλαδή από τη μήτρα. 

  • Μεταξύ της 32ης εβδομάδας και της 37ης το νεογνό θεωρείται οριακά πρόωρο
  • Από την 28η – 32η εβδομάδα μιλάμε για υψηλού βαθμού πρωορότητα
  • Και πριν από την 28η εβδομάδα για ακραία προωρότητα.

Παράγοντες πρόωρου τοκετού

Ο πρόωρος τοκετός εκδηλώνεται συνήθως με ισχυρές συσπάσεις της μήτρας, πρόωρη ρήξη των υμένων, αιμορραγία του κόλπου, ή κοιλιακό άλγος που ενδεχομένως να οδηγήσει σε αποκόλληση πλακούντα. Οι παράγοντας που τον προκαλούν είναι μεταξύ άλλων οι εξής:

  • Το διάστημα που μεσολαβεί μεταξύ δύο τοκετών (πρέπει να περάσουν τουλάχιστον έξι μήνες)
  • Ιστορικό προηγούμενου πρόωρου τοκετού της γυναίκας
  • Η ηλικίας της (Αν είναι μικρότερη από 17 και μεγαλύτερη από 37)
  • Η παχυσαρκία αλλά και η ανεπαρκής πρόσληψη βάρους της εγκύου κατά τη διάρκεια της κύησης
  • Η κατάχρηση ουσιών (κάπνισμα και αλκοόλ, χρήση ναρκωτικών)
  • Ενδεχόμενη πολύδυμη κύηση
  • Ο διαβήτης και η υπέρταση κύησης

Πρόληψη και αντιμετώπιση του πρόωρου τοκετού;

Ο καθηγητής Πέτρος Νικολαΐδης, εξειδικευμένος στην Εμβρυομητρική Ιατρική σ’ ένα από τα καλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου, το Imperial College του Λονδίνου, αντιμετωπίζει το έμβρυο ως έναν μικρό ασθενή μέσα στη μήτρα της μητέρας. Η τεράστια εμπειρία του, η εκτενής υπερηχογραφική παρακολούθηση του εμβρύου και οι απαραίτητες ιατρικές εξετάσεις (έλεγχος για λοιμώξεις, μέτρηση μήκους τραχήλου της μήτρας) της εγκύου και χορήγηση κορτικοστεροειδών στη μητέρα αν χρειαστεί προκειμένου να τονωθεί η αναπνευστική λειτουργία του πρόωρου νεογνού, καθώς και η συνεργασία του με μια ομάδα κι άλλων επιστημονικών συνεργατών (καρδιολόγων, διατροφολόγων και νεογνολόγων αν το βρέφος γεννηθεί πρόωρο) και τη διαρκή παρουσία της μαίας μας, Λαμπρινής Παλληκαρά προλαμβάνουν, αντιμετωπίζουν και αποτρέπουν την πρωορότητα εξασφαλίζοντας υγιή και γερά παιδιά.